پژوهش حاضر به شکل كيفي و توصيفي و با استفاده از روش بررسي اسنادي به گردآوري و تحلیل دادهها پرداخته است. از یک کدگذاری انتخابی برای استخراج رویکردهای سیاستی اقتصاد زیستی کشورها استفاده شد و سپس با تشکیل ماتریسی از رویکرد/ منابع به ازای کشورهايي با بيش از 50 درصد زيستتو چکیده کامل
پژوهش حاضر به شکل كيفي و توصيفي و با استفاده از روش بررسي اسنادي به گردآوري و تحلیل دادهها پرداخته است. از یک کدگذاری انتخابی برای استخراج رویکردهای سیاستی اقتصاد زیستی کشورها استفاده شد و سپس با تشکیل ماتریسی از رویکرد/ منابع به ازای کشورهايي با بيش از 50 درصد زيستتوده كشاورزي، جنگلي و آبزي، رويكردها برحسب دسترسی به منابع و توان نوآوری تحلیل شدند. ضمن توجه اکثر کشورها به توسعه انرژیهای زیستی، كشورهاي داراي رتبه نوآوري متوسط و پايين بر استفاده مطلوب از زيستتوده در بخش كشاورزي تمركز دارند و کشورهایی با رتبه نوآوري بالا، دامنه اقتصاد زيستي را به حوزههاي ديگري از جمله سلامت و زيستفناوري دريا نيز گسترش دادهاند. راهکار كشورهايي که مشابه ایران در منابع زیستتوده گیاهی محدودیت دارند بر سه اصل تأمین منابع جایگزین و تقويت توانمنديهاي فناورانه، توسعه بازار زیستداروها و همکاریهای بینالمللی استوار است. در کشور ایران اجرای سیاستهای مرتبط با توسعه بازار زیستداروها موفقیتآمیز به نظر میرسد، اما سیاست استفاده از منابع جایگزین همچون زیستتوده دریایی یا پسماند عمدتاً با مشکل ضعف توان فناورانه در بهرهبرداری و عدم توجیه اقتصادی مواجه است. تقویت توانمندیهای فناورانه کشاورزی نیز تحت تأثیر اختلاف نظر گروههای موافق توسعه فناوریهای ژنتیکی و حامیان محیطزیست قرار گرفته و توسعه همکاریهای بینالمللی و منطقهای بهطور مؤثري محقق نشده است. توسعه ابعاد مختلف اقتصاد زيستي نیازمند همگرایی برنامهها و سیاستها و داشتن راهبردهایي شفاف برای تقویت توان دسترسی و بهرهبرداری از ساير منابع بهويژه زيستتودههاي دريايي و بهبود ساختار نهادی برای جذب همكاريهاي منطقهاي يا بينالمللي است.
پرونده مقاله